ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ศาสนีย, ศาสนีย์ '

    ศาสนีย, ศาสนีย์  หมายถึง [สาสะนียะ, สาสะนี] ว. สมควรจะสั่งสอน. (ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ศาสนีย, ศาสนีย์

    [สาสะนียะ, สาสะนี] ว. สมควรจะสั่งสอน. (ส.).

  • ศาสนูปถัมภก

    ดู ศาสน, ศาสนา.

  • ศิกษก, ศิกษกะ

    [สิกสก, สิกสะกะ] น. ผู้เล่าเรียน; ครู, ผู้สอน; ผู้รู้. (ส.).

  • ศิกษก, ศิกษกะ

    [สิกสก, สิกสะกะ] น. ผู้เล่าเรียน; ครู, ผู้สอน; ผู้รู้. (ส.).

  • ศิการ

    ก. หาเนื้อหาปลา. (บ.).

  • ศิขร

    [ขอน] น. ยอด, ยอดเขา, ภูเขา, ใช้ว่า ศิงขร หรือ ศีขร ก็มี. (ส.).

  • ศิขริน, ศิขรี

    [สิขะ] น. ภูเขา. ว. มียอด, ใช้ว่า ศิงขริน หรือศิงขรี ก็มี. (ส. ศิขรินฺ).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒